گرچه مبنای دوست و برادر عزیز و رفیق شفیقم در مورد تأسیس این وبلاگ پرداختن به مباحثی درباره رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) است لکن نکاتی به نظر آمد که شاید ذکر آن خالی از لطف نباشد. امید است که دوستان ما پرده از تعصب برداشته و با دیدی همه جانبه و منصفانه تر به حوادث و وقایع بپردازند.

آنچه در بیانات صریح ولی امر مسلمین در دیدار با مردم تبریز نمایان بود اظهار نارضایتی وجود مبارکشان از:

1. اصل استیضاح که هیچ ربطی به وزیر نداشت.

بی شک طراحان استیضاح و 192 نماینده محترم رأی دهنده به استیضاح می دانستند که این استیضاح در باقی مانده عمر کوتاه دولت مفیده فایده ای نخواهد بود. بعلاوه حضرات می دانستند که شخص وزیر در انتصاب آقای مرتضوی نقشی نداشته و عدم تمکین در انتصاب و یا برکناری او بعد از اعتراض مجلس به احتمال 01500% مساوی با عزل خود او می شد. حالا فرق مجلسیون با رئیس الدوله چیست؟

2. اتهام زنی رئیس جمهور که خلاف شرع، قانون، اخلاق و تضییع حقوق ملت بود.

این بند از فرمایشات حضرت آقا از جمله مفصل ترین بند ها بود که هیچ جای توجیه برای کار غلط رئیس جمهور بر جا نگذاشت و بیانگر تأثر بارترین قسمت حوادث یکشنبه سیاه مجلس بود و کسی در آن تردیدی نداشت.

3. تند روی رئیس مجلس در پاسخ به اظهارات رئیس جمهور و زیاده روی ایشان نیز مورد انتقاد صریح رهبری بود که عده ای از دوستان ما هرچند استادند ولی به هر دلیل نمی خواهند بپذیرند.

4. اهانت و سخنان اشتباه برخی از نمایندگان مجلس و آنچه بر زبان نباید جاری می شد.

5. حوادث قم و شبیه به آن در حرم مطهر حضرت امام روح الله.

این دسته از حوادث در هر صورت به نظر مبارک حضرت آقا اشتباه و بر خلاف مصالح نظام است.

 به قول یکی از دوستان سران فتنه را خدا لعنت کند. امان از دست فتنه سران!!!

...عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ زِیَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ زِیَارَةُ قُبُورِ الشُّهَدَاءِ تَعْدِلُ حِجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله).

از فضیل بن یسار از امام باقر (علیه السلام) نقل شده است که فرمودند: زیارت قبر حسین (علیه السلام) و زیارت قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و زیارت قبر شهیدان و برابر است با حجّى که با پیامبر (صلی الله علیه و آله) انجام گرفته است.

کامل الزیارات،157. الکافی، 4، 548. الوسائل، 10 ،255. روضة المتقین، 5، 360

این روزها بار دیگر بحث مذاکره با دشمن مطرح است. عده ای هم به ظاهر فریب خورده و باور کرده اند که دشمن از در دیگری به غیر از مکر و حیله وارد شده و باید از این موقعیت استفاده کرد. در روایتی از امام هادی (علیه السلام) آمده است: "لَا تَطْلُبِ الصَّفَا مِمَّنْ کَدَرْتَ عَلَیْهِ وَ لَا الْوَفَاءَ لِمَنْ غَدَرْتَ وَ لَا النُّصْحَ مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّکَ إِلَیْهِ فَإِنَّمَا قَلْبُ غَیْرِکَ کَقَلْبِکَ لَه‏" ()))( (بحار الأنوار، ج‏71، ص181)

صفا و صمیمیّت را از کسى که با او کدورت دارى و خیر خواهى را از کسى که به او بدگمان هستى مجوى که دل غیر تو براى تو، مانند دل تو براى اوست.

در رفتارهای اجتماعی باید این روایت را مد نظر داشت و دانست که انسان رفتار و برخورد دیگران را خود سامان می دهد. صفا و صمیمیت پاسخ کینه و کدورت ما نخواهد بود و انسانی که بدو بدگمان هستیم به ما خیر نخواهد رساند. 

در عرصه بین الملل نیز همین گونه است. چگونه می توان به دشمن روی خوش نشان داد و گرفتار دام مذاکره ای شد که حتی بر سر میز نشستنش بُرد اوست؟ مذاکره صدام و یا قذافی را با آنان دیده ایم. چه شد وضعیتشان؟ چه خوش خیالند آنان که پیشنهاد مذاکره در اوج تحریم را می بینند و به این نتیجه نمی رسند که دشمن عاجزانه نیازمند کوتاه آمدن ماست. این چه مذاکره ای است که در کنار آن سخن از تشدید تحریم است؟

شاید برخی بگویند که مذاکره کنیم و کوتاه بیاییم تا از تحریمها و فشارها کاسته شود. بی تردید دشمن به دنبال به زانو در آوردن ماست تا شاه رگ حیاتی ما را در میان چنگالهایش بفشارد و در یک کلام ما را مستعمره خود کند؛ و همه می دانند که تحت استعمار دشمن بودن بارها و بارها بدتر و شکننده تر از تحریم است. خدا نیز به پیامبرش می فرماید دشمن دست از سر تو بر نمی دارد و از تو راضی نمی شود تا زمانی که دربست آنچه را که می گوید بپذیری و تسلیم شوی. وَلَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ. (بقره/120)

آنچه رمز پیروزی ماست اتحاد و مقاومت در برابر دشمن است. "مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ" (فتح/29)

امام خامنه ای (مدظله العالی): زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.

  شما نیز شب خاطره "عشق + 3" را اطلاع رسانی نموده و در زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا سهیم باشید.

گویا از لوازم نانوشته رهبری الهی مظلومیت و بی مروتی برخی از یاران است. همواره برخی گرداگرد رهبران الهی بوده اند که با این مصاحبت و حتی تبعیت به جایی رسیده و برای خود آبرویی دست و پا کرده اند. اما پس از اندکی اسیر هواها شده و شاید منافع خود را در جای دیگری می بینند.

در تاریخ اسلام مشاهده می کنیم رسول اکرم (صلی الله علیه و آله ) و ائمه معصومین (علیهم السلام) یارانی داشته اند که از همراهی با حضرتشان دست کشیده و بر اوامرش پای نهاده اند.

بعضی از یاران حضرت روح الله (ره) نیز براو پشت کرده و می کنند و حتی خنجر کشیده اند و همچنان برخی می کشند. بعد از رحلت آن بزرگ مرد تاریخ برخی از یاران ظاهریش نقاب از چهره برگرفته و تصریح کردند که در زمان امام نیز برخی از مسائل را قبول نداشتیم ولی بر زبان هم نیاوردیم. فتنه انگیزی ها نموده و بلند گوی دشمن او و نظام یادگار او شدند. همانطور که اصحاب سقیفه اینچنین کردند.

چندی است دوباره عده ای که به نام اهل بیت (علیهم السلام) و تبعیت از رهبر الهی انقلاب مورد توجه قرار گرفتند پای بر دغدغه هایش نهاده و موقعیت حساس جهان اسلام و نظام مقدس اسلامی را فراموش کرده اند.

حضرات آقایان!

کاش به خود می آمدید. گویا فراموش کرده اید که پیر جماران فرمود: "حفظ نظام از اوجب واجبات است" یادتان رفته که خلف صالحش چه کسانی را خائن به نظام و مملکت خواند؟ بی انصافی نیست در مقابل چشمان نجیب ترین مردم دنیا که همه سختی ها و مشکلات اقتصادی و تحریمهای فلج کننده را بخاطر حفظ عزت و سربلندی نظام تحمل کرده اند، اینچنین دشمنان انقلاب را ذوق زده می کنید؟ با کدام یک از جنجالهایتان مشکلات مردم را حل کرده اید؟

براستی باور دارید؟

وَاَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ وَاَنَّ ناکِراًوَنَکیراً حَقُّ (و همانا مرگ حق است و ناکر و نکیر "دوفرشته سؤ ال قبر" حق است).

وَاَشْهَدُ اَنَّ النَّشْرَ حَقُّ وَالْبَعْثَ حَقُّ  (و گواهى دهم که زنده شدن پس از مرگ حق است و برانگیخته شده حق است).

وَاَنَّ الصِّراطَ حَقُّ وَالْمِرْصادَ حَقُّ (و صراط حقاست و مرصاد "کمینگاه"  حق است).

وَالْمیزانَ حَقُّ وَالْحَشْرَ حَقُّ وَالْحِسابَ حَقُّ (و میزان حق است و حشر حق است و حساب حق است ).

وَالْجَنَّةَ وَالنّارَ حَقُّ وَالْوَعْدَ وَالْوَعیدَ بِهِما حَقُّ (و بهشت و دوزخ حقاست و وعده و تهدید درباره آن دو حق است).

 شما که دم از امام زمان می زنید!!! آل یس را خوانده اید؟ این فرازش را چه؟

یا مَوْلاىَ شَقِىَ مَنْ خالَفَکُمْ وَ سَعِدَ مَنْ اَطاعَکُمْ (اى مولاى من بدبخت است کسى که مخالفت شما را کرد و سعادتمند است کسى که پیرویتان کرد).

نافرمانی از نائبش را چگونه تفسیر می کنید؟ حال شما با این دعواهایتان سعیدید یا...؟ 

شک نکنید که زمانه جام زهر نوشاندن به پایان رسیده است.

مردم با کسی عقد اخوت نبسته اند. بزرگتر از شماها را منکوب کرده اند...

وای بر ما از روزی که "فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ"

هر شبی گویم که فردا یارم آید از سفر

چونکه فردا می شود گویم که فردای دگر

آنقدر امروز و فردا انتظارش می کشم

کاقبت روز فراق یار من آید به سر

من به امید وصالش زنده ماندم تا کنون

وه چه خوش آندم که باز آید نگارم از سفر

گر بیاید بوسه بر خاک کف پایش زنم

تا نماید لحظه ای بر حال زار من نظر

من که می دانم بیاید آخر آن دلدار من

لیک می ترسم نباشد آن زمان از من اثر

گر سر راهش بمیرم نیست غم ای دل چرا

زنده می گردم چو او بنماید از قبرم گذر

گر بیاید روزگار تیره ام روشن شود

شام هجران می شود از وصف روی او سحر