هر شبی گویم که فردا یارم آید از سفر

چونکه فردا می شود گویم که فردای دگر

آنقدر امروز و فردا انتظارش می کشم

کاقبت روز فراق یار من آید به سر

من به امید وصالش زنده ماندم تا کنون

وه چه خوش آندم که باز آید نگارم از سفر

گر بیاید بوسه بر خاک کف پایش زنم

تا نماید لحظه ای بر حال زار من نظر

من که می دانم بیاید آخر آن دلدار من

لیک می ترسم نباشد آن زمان از من اثر

گر سر راهش بمیرم نیست غم ای دل چرا

زنده می گردم چو او بنماید از قبرم گذر

گر بیاید روزگار تیره ام روشن شود

شام هجران می شود از وصف روی او سحر 

مراسم اختتامیه جشنواره تلویزیونی جام‌ جم هم برگزار شد. بازهم مثل بسیاری از این افتتاحیه ها و اختتامیه ها بازیگران و به اصطلاح هنرمندانی مورد تجلیل قرار گرفتند که برخی از آنها و یا بیشترشان با سر و وضعی افتضاح و مخرب برای فرهنگ عمومی ظاهر شده بودند.

آقای ضرغامی عزیز!

شما چرا؟ وقتی جوان ما تجلیلتان را از این بد حجابان می بیند چگونه و با چه انگیزه ای به دین و ارزشهایش متمایل شود؟ تجلیل و دریافت جوایز از دست جناب رئیس! غیر چند تن از همسران مکرم شهدا که در جلسه مورد تکریم قرار گرفتند، اکثر خانمها چه وضعی داشتند؟ اختتامیه هایتان، اختتامیه حجاب و حیاء شده. لااقل بفرمایید حضرات در این صحنه ها مرتب تر ظاهر شوند.

اساسا ملاک برگزیده شدنشان چیست؟ حجاب و عفت و حیاء و اصلا دین هیچ جایگاهی برای این گزینشها دارد؟

کار به پدر و شوهرشان ندارم که کاش می دانستند تعابیر روایات در مورد مردهایی که ناموسشان اینگونه در منظر و مرئای مردم ظاهر می شوند، چیست. شرم و حیاء نگذاشت که عین روایت را محضر تقدیم کنم. ( بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏100، ص 249، ح38). لااقل شما به خود آیید و وظیفه دینی و شرعیتان را مراعات نمایید.

میلاد مسعود رسول امین (صلی الله علیه و آله) و فرزندش امام صادق (علیه السلام) و هفته وحدت بر امت اسلام مبارک.

با استفاده از آیات و روایاتی که درباره اوصاف رسول خدا (صلی الله علیه وآله) وارد شده است می توان چنین گفت که رهبران و مدیران جامعه اسلامی نیز باید اینگونه باشند.

در آیه 128 سوره توبه آمده است: "لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ"

به یقین، رسولى از خود شما بسویتان آمد که رنجهاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدایت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رؤوف و مهربان است!

در این آیه شریفه به چند ویژگی حضرت اشاره شده است.

اول: "رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ"

پیامبری از خودتان. رسول خدا برخاسته از میان خود مردم است. وقتی بجای "منکم" از تعبیر "من انفسکم" استفاده می فرماید اشاره به شدت ارتباط حضرت با مردم دارد.

رهبران و مدیران جامعه اسلامی باید از جنس مردم و در میان آنها باشند. افتادگی و تواضع در مقابل مردم که ولی نعمتان جامعه اند از ارکان مدیریت جامعه اسلامی است.

دوم: "عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ"

رسول خدا غم خوار امت است. بی تفاوت نیست. از رنجهای شما رنج می برد.

رهبران و مدیران جامعه اسلامی نیز باید در سختی ها و گرفتاری ها با مردم همراه و همدل باشند.

سوم: "حَرِیصٌ عَلَیْکُم"

 برای هدایت و ارشاد مردم سر از پا نمی شناخت. "حرص" در لغت به معنای شدت علاقه است.

بی شک از جمله عوامل تأثیر کلام در دیگران همین خیرخواهی ها و دلسوزی هاست که مردم مدیران و کارگزاران جامعه اسلامی توقع دارند. به ما ربطی ندارد نداریم. رهبران و

مدیران جامعه اسلامی مسئول فرهنگ و اعتقاد امتند. باید به فرهنگ سازی جامعه بپردازند و جلوی هرگونه انحراف و تخریب اعتقادات را بگیرند.

چهارم: "بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ"

پیامبراکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) نسبت به مومنین رؤوف و مهربان بود.

قطعا یک رهبر و مدیر نظام اسلامی با مردم خود به مهربانی و شفقت برخورد می کند و همچون پدری دلسوز برای دین و دنیایشان تلاش می کند ولی این نکته را نیز باید ذکر کرد

که تنها بر مؤمنان رؤوف و مهربان است، نه بر همه کس، بر دشمنان و منافقان و زیاده خواهان شدید و غلیظ است و در مقابل آنها مقتدرانه می ایستد.

برگرفته از تفسیر نمونه و نور

قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

مَنْ‏ طَلَبَ‏ الشَّهَادَةَ صَادِقاً أُعْطِیَهَا وَ لَوْ لَمْ تُصِبْهُ. بحار الانوار، ج67، ص201.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

هر کس از روی صدق شهادت را طلب کند، خداوند به او (ثواب) آن را عطا خواهد کرد، هر چند به شهادت نرسد.

شما نیز به مجلس شهدا دعوت شده‌اید.

23 سال مجاهدت. 23 سال صبوری و 23 سال خون دل خوردن. فرموده بود: "إِنِّی‏ تَارِکٌ‏ فِیکُمُ‏ الثَّقَلَیْن‏..." دو یادگار گرانبهای من برای شما. کتاب خدا و اهل بیتم. به دنبال هر دو باهم باشید تا گمراه نشوید.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مقابل از ما چه می خواهد؟ مزد رسالتش چه باشد؟ فرموده است: " لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى" هیچ نمی خواهم. جان شما و جان اهل بیتم ...

شیعه علاوه بر اینکه مُحبّ اهل بیت پیامبر و فدایی ایشان است، برای دوستی و دشمنیش با دیگران نیز ملاک و معیار دارد. در مکتب ما حُب و بغض شخصی راه ندارد. با هرکه مُحبّ اهل بیت نبی باشد، دوستیم و با دشمنانشان دشمنی می کنیم. شعار دوستی و دشمنی ما بر گرفته از زیارت عاشورای حسین علیه السلام است؛ "إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُم‏ "

9دی نیز مزد رسالت پیامبر مهربانی ها بود، نمایش اتحاد دوستانش و دشمنی با دشمنان خاندان عصمتش. اما عده ای به بهانه انتخابات به مقدس ترین مقدسات ما اهانت کردند. هتک حرمت عاشورای حسین نمودند. پرچمها و خیمه های عزایش را پاره پاره و به آتش کشیدند.

عاشورای 61 هجری سنگ بر جبین فرزند پیغمبر و عاشورایی دیگر سنگ بر پیشانی عزاداران و دوستانش زدند. آنان که ادعای مسلمانی و پیروی از خط امامشان گوش فلک را کر کرده بود، مزد رسالت رسول اسلام را با هتک حرمت عاشورای حسینش دادند، گروهی از خدا بی خبر که بر اسلام و ارزشهایش، امام و شهیدانش و بر رهبر و سربازانش خروج کرده بودند.

حماسه تا ابد ماندگار 9دی، فریاد خروش امت در دفاع از حریم امام مظلوم خود بود. دفاع از حریم قدسی اهل بیتی که مودتش سفارش رسول امین بود. کوچکترین کار 9دی، حمایت از ولایت یک فقیه اهل بیت بود. فقیهی که در دوران غیبت امام معصوم، ولی المؤمنین است. یادگار حضرت امام روح الله که فرموده بود: "پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به این مملکت آسیبی نرسد."

و چه خوب مردم به کارزار آمدند. چه زیبا بصیرت نمایی کردند. قبل از آنکه حسین را دوباره به قتلگاه ببرند، دست فتنه گران عاشورا را قطع نمودند. یزیدیان و اربابانشان با همه نافهمیشان فهمیدند که دین، حریم نظام مقدس اسلامی و ولایت امر مسلمین، خط قرمز این امت است که جان را بر سر دفاع از آن فدا خواهند کرد.

و دوست و دشمن بدانند:

کربلای 61 گذشت. دیگر کربلایی رخ نخواهد داد. و اگر باز کسانی بخواهند قتلگاهی بپا کنند دیگر در آن قتلگاه سر حسین بر نی نخواهد رفت.

"اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد"

پرسید آقا چرا شما اینقدر هوای سلمان فارسی رو دارید؟

امام صادق (علیه السلام) فرمود: نگید سلمان فارسی. بگید سلمان محمدی (صلی الله علیه و آله).

حالا میخوای بدونی چرا ما اینقدر از سلمان یاد می کنیم؟ سلمان سه تا ویژگی داشت که بخاطر اون پیش ما عزیز بود:

اول اینکه سلمان همیشه خواسته امیرالمؤمنین رو بر خواسته خودش مقدم می کرد.

دوم فقرا و بینوایان رو دوست داشت و اونها رو بر ثروتمندان ترجیح می داد.

سوم بخاطر علم دوستی و محبت نسبت به علما و دانشمندان. (امالی مرحوم شیخ طوسی، ص133)

افتخار به ایرانی بودن بجای خود نیکوست ولی افتخار ما به ایرانی است که ایران سلمانی باشد. یک ایرانی مسلمان که فخر عالم او را سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْت‏""""""""""""""""""""""" می خواند.

در قاموس دین عرب و عجم معنی ندارد. کسی که اهل تقوا و همراه با "ولیّ" باشد دیگر غریبه نیست. "از ما" می شود.

شایسته و بایسته زندگانی یک مسلمان ایرانی نیز چنین است که سلمان گونه مولای خویش را در هر عصر و زمانی بشناسد و خواسته او را بر خواسته دل خویش مقدم بدارد. در تعارضات بین حس میهن دوستی و دین، بی شک وطن پرستی بی معنا می شود و دین ختم الکلام است.