|
رسول امین 
| ||
|
سلام مهدی جان خوبی داداش؟ کجایی؟ چه خبرا از اونور آب؟ اصلا منو یادت میاد؟ بیادمون هستی؟ دلتنگتیم عزیز. خوب رفتیا!!! راسی با مهمونای جدید شهرمون آشنا شدی؟ فکر نکنم برا شماها دیگه گمنام باشن؟ جات خالی چه غوغایی بود. البته شوخی می کنم چی چیو جات خالی؟ فکر کنم همتون بودین. دیدی مردم باصفای شهر چیکار کردن؟ جوونا رو خوشتون اومد؟ استقبال و تشییعو صفا کردین؟ حتما گفتین که دمتون گرم. مگه نه؟ خدایی دمشون گرم. اون شب. اون شب رو دیگه نگو. شب شهادت رو میگم. تو مصلی. ملت تا صبح با رفیقات بودند. چه معراج شهدایی درست کرده بودند. شبی بیاد موندنی. شبی بی نظیر. خیلی خوش گذشت. یگ مادر مادری خوندم که نگو و نپرس. بودی؟ دیدی؟ شنیدی؟ شنیدی اسمتو بردم. هی... یادش بخیر... الان چند روزیه قم هستمو دلم براشون یه ذره شده... راسی دوباره وقت خون دل خوردن شده مهدی جان. شما که رفتی و به قول ارباب بی کفنمون کنار بدن علی اکبر "لقد استرحت من هم الدنیا و غمها و بقی ابوک وحیدا" از غم و اندوه دنیا راحتشدى ولى پدرت غریب و تنها باقى ماند... مهدی جان راحت شدی داداش... دعا کن برای دل پدر و امام این امت. دعا کن برای دل پر خون رهبر. دعا کن خدا ما رو از شر فتنه های آخرالزمان، نیرنگها، تزویرها، نفاقها و بی بصیرتی ها حفظ کنه... داشت یادم می رفت گلم. اومده بودم تولد قشنگت رو تبریک بگم. به همه شهدا سلام برسون. بهشون بگو بچه ها دوستون دارن. بگو بچه ها گفتن به امید دیدار... ببخشید که سرتو به درد آوردم... فدات بشم الهی... حسین حیدریان | چهارشنبه 92/2/4 4:26 عصر|
نظرات
|
درباره وبلاگ  چه واژه زیباییست نام «محمد» | |
