برام جالب بود که بدونم چرا اهل سنت با یک کتف عریان و بعضا هروله کنان و عجیب طواف می کنند؟ این چه بدعتی است؟ از کجا چنین برداشتی داشته اند؟

تا اینکه حضرت استاد در بحث خارج فقهشان مطرح فرمودند. ماجرا از این قرار بوده که بعد از جریان صلح حدیبیه و قرارداری که بین کفار و مسلمین بسته شد، هر سه سال یک بار اجازه داشتند به مکه بیایند. مسلمین وارد مکه شدند و مشغول مناسک حجشان شدند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) عده ای از افراد را دیدند که گوشه ای بی رمق و آشفته نشسته اند. حضرت فرمودند: اهل مکه را (که در آن روز هنوز بت پرست بودند) نمی بینید که چگونه بر کوهها ایستاد و نظاره گر شمایند؟ حضرت ایشان را ترغیب کرد به محکم و استوار بودن و پرهیز از سستی. فرمودند بازوان قوی خود را از زیر احرام بیرون و زور بازوی خود را به آنان نمایش دهید. سپس خود حضرت نیز اینچنین کردند و هروله کنان به دور کعبه طواف نمودند تا مبادا دشمن خیال کند که مسلمین سست و ضعیفند.

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: بدین خاطر است که مردم الان نیز اینچنین می کنند. من [هروله نمی کنم و] راه می روم و پدرم امام سجاد (علیه السلام) نیز راه می رفت [و هروله نمی  کرد]. "وسائل الشیعة، ج‏13، ص: 352"

البته در میان روایات ما از هروله به هنگام طواف منع نشده و به اصطلاح فقها از اطلاق روایات می توان جواز طوافرا چه با سرعت و هروله کنان و چه کُند برداشت کرد ولی طریق بهتر راه رفتن معتدل است.

در هر صورت جریان هروله و عریان کردن کتف مربوط به آن جریان است و هرگز دستوری دائمی نبوده.   شاهد این مدعا آن است که از جناب ابن عباس پرسیدند اینها می گویند پیامبر (صلی الله علیه و آله) امر فرموده اند که مردم به هنگان طواف هروله نمایند. گفت: هم دروغ می گویند و هم راست. پرسیدند چگونه هم دروغ می گویند و هم راست؟ جریان فوق را در مورد هروله و عریان نمودن کتف تعریف کرد و گفت: دفعات بعد که پیامبر به حج مشرف شدند چنین کاری نکردند و چنین دستوری صادر ننمودند.  "وسائل الشیعة، ج‏13، ص: 352"